Een van de leuke dingen van internet is dat, wanneer je in Amsterdam bent, je toch zo maar op zaterdagochtend naar het cultureel café van de Limburgse regionale omroep kunt luisteren. Gisteren was dat wel bijzonder leuk, omdat gast Wiel Kusters een kleine twee uur de tijd kreeg om in te gaan op de gramofoonplatencollectie van Pierre Kemp. Die is, zoals eerder al zijn boeken, ondergebracht in de Maastrichtse Universiteitsbibliotheek.
Pierre Kemp werd tijdens een verblijf in Amsterdam in 1915 door Matthijs Vermeulen meegetroond naar het Concertgebouw en door hem ingewijd in de klassieke muziek. Vermeulen stak natuurlijk zijn liefde voor de nieuwe Franse muziek niet onder stoelen of banken en stak Pierre Kemp voor de rest van zijn leven aan. In zijn platencollectie komen we dan ook Debussy, Ravel en Roussel tegen.
En wat daaraan natuurlijk zo leuk is, is dat de gramofoonplaten voor een deel uit de jaren 1930 dateren en we dus allerlei vroege opnamen van werken van die grote componisten horen die deels (nog) niet op cd zijn heruitgebracht. Zo hoorden we een Debussy die opvallend weinig geïnterpreteerd was, waarin de zinnen en de tekstuur voor zich spraken.