Naar aanleiding van Sem Dresden

   Afgelopen zondag 14 januari speelde ik in het kader van de Dutch Masters Chamber het in 1943 door Sem Dresden gecomponeerde pianotrio, samen met violiste Charlotte Basalo Vázquez en celliste Emma Kroon. Ik moet het nog eens nakijken, maar ik geloof dat ik nu, met de twee eerder op cd opgenomen cellosonates, de volledige instrumentale kamermuziek van Dresden op het repertoire heb. Alle reden om ook nog eens te kijken naar de  Vier liederen die hij in 1942 componeerde op teksten van Anthonie Donker, voor middenstem en piano. Mooi, zo’n klein afgerond geheeltje.

  

   Zo heb ik van Matthijs Vermeulen de twee cellosonates, de vioolsonate en de liederen ‘Les filles du roi d’Espagne’, ‘La veille’ en ‘Le balcon’ op het repertoire. Van Jan Ingenhoven de twee vioolsonates, de twee cellosonates en de klarinetsonate: volgens mij alle duosonates met piano dus. Van Willem Pijper de tweede vioolsonate, beide cellosonates, het tweede pianotrio, de fluitsonate en ‘La maumariée’. De eerste vioolsonate had daar nog wel bij gemogen. Van Piet Ketting de fluitsonate, het trio voor fluit, basklarinet en piano, de cellosonate, drie sonatines voor piano solo en ‘Three Shakespeare sonnets’. Enz. En dat voelt goed allemaal.