In Parijs/Frankrijk kennen we de zogenaamde ‘panthéonisation’. Om die te ondergaan moet je dood zijn (liefst al heel lang, volgens mij) en je heel erg verdienstelijk hebben gemaakt voor het vaderland. Je wordt dan plechtig naar binnen gedragen in het Panthéon, de Président de la République houdt een toespraak en dan verdwijn je in een eregraf. Dit alles in een plechtige stilte.
In Heerenveen/Friesland hebben we in het Thialfstadion een erering. Om daarop vermeld te worden moet je bij voorkeur nog in leven (en liefst ook nog sprankelend) zijn en bij het schaatsen minimaal één olympische gouden medaille dan wel drie gouden medailles (of gewoon drie medailles, dat ben ik even kwijt) bij wereldkampioenschappen dan wel Europese kampioenschappen behaald hebben. Je mag dan zelf op een grote rode knop drukken en dan verschijnt je naam op die erering, onder luid gejuich van het uitverkochte stadion.