Vijf dagen geleden overleed Oliver Knussen.
Ik heb van geen enkele dirigent zoveel concerten bijgewoond als van hem, inclusief de nadrink. En als je van één musicus niet kunt zeggen dat hij de beste dirigent onder de componisten was en de beste componist onder de dirigenten, dan was hij het wel. Op de een of andere manier heb ik het altijd veelbetekend gevonden dat op de oudste cd met werken van hem in mijn collectie, zijn derde symfonie weliswaar door hemzelf maar de tweede door Michael Tilson Thomas wordt gedirigeerd.
Zo de eerste dagen na zijn dood is er een voortdurende reflex cd's met opnamen van hem te beluisteren. Of het nu gaat om opnamen van eigen composities of om die van werken van Igor Stravinsky, Elliot Carter of Magnus Lindberg. Alsof je zo zijn leven nog wat kunt oprekken.