Al jaren lang heb ik de eerste twee delen van A la recherche du temps perdu van Marcel Proust in de kast staan. Het is niet iets waar je zomaar even aan begint. Één keer was het bijna zo ver, maar toen kwam er toch weer iets tussen.
Maar nu heb ik de knoop dan toch doorgehakt. Het kwam eigenlijk door het lezen van L'autre qu'on adorait, een mooie roman van Catherine Cusset. Het hoofdpersonnage slaagt er jaren lang maar niet in om een boek over Proust te publiceren. En maakt tenslotte een eind aan zijn leven.
Op naar Combray!