| Sinds een jaar spookt met enige regelmaat Bernard van Dieren door mijn hoofd. ‘Spoken’ is wel een toepasselijk woord, want toen, enige tijd na zijn dood, in Londen een strijkkwartet een compositie van hem uitvoerde, zagen concertbezoekers zijn schim achter de musici over het podium waren. |  |
Vorig jaar november werd ik weer met hem geconfronteerd toen ik me een tijd met de fascinerende pianiste Harriet Cohen bezig hield: zij was met hem bevriend en bewonderde hem hogelijk. En nu verkeer ik, via de dagelijkse repetities op We’ll never let you down, voortdurend in Engelse sferen – te meer daar Mattijs ook liederen van zowel Peter Warlock als Bernard van Dieren blijkt te kennen. In ieder geval een goede impuls om nu eindelijk eens essayistisch werk van Van Dieren (zijn boek over Jacob Epstein en natuurlijk Down among the dead men) te gaan lezen. En ook een paar teksten over hem. En inmiddels kriebelen mijn vingers om weer liederen van hem te gaan spelen.
foto: Bernard van Dieren door Jacob Epstein